انتقاد گاها قلب همسر یا شما را به درد می آورد گاهی لازم است عمدا از انتقاد و منفی گرایی اجتناب کنیم و درعوض روح سخاوت و عطوفت را در خود پرورش دهیم به شما پیشنهاد می کنم برای این که از انتقاد ها بکاهید با من تا پایان این مقاله همراه باشید.
از انتقاد ها بکاهید
روی کارت تبریکی نوشته شده بود:(اگر مردی در جنگل زندگی می کند بدون آنکه زنی باشد که از آن انتقاد کند باز هم می تواند ساده باشد؟
آقایان این کارت تبریک را بیش از خانم ها دوست دارند و بلافاصله می گویند:(این دقیقا وصف حال من است چون هیچ کاری را درست انجا نمی دهم .از این که دائما مورد شماتت و گلایه های همسرم قرار گیرم خسته شده ام.)
جای تعجب نیست که زن ها نیز برخورد متفاوتی داشته باشند و بگویند که اگر این مردهای بیچاره تا این حد از انتقاد ناراحتند چرا قدمی در راه تغییر برنمی دارند ؟
این مساله که زن و شوهر ها به نقطه ای می رسند که هریک دیگری را عامل بروز مشکل می پندارند و تنها راه حل را تغییر وی می داند امری متداول است.مرد معتقد است همسرش باید دست از انتقاد بکشد و از کارهایی که او از خانواده انجام می دهد قدردانی کند ؛زن هم معتقد است شوهرش باید توجه بیشتری به نیاز بچه ها و امور خانه کند بدون اینکه به تذکر های مکرر وی نیازی باشد.اگرچه الگوها بر مبنای شوهر دوری گزین و زن غرغرو است همیشه هم چنین نیست .
مورد انتقاد واقع شدن همانقدر دردناک است که مورد بی اعتنایی همسر قرار گرفتن ،آن هم هسریکه خواسته های معقول را نیز نادیده می گیرد .وقتی خشمگین هستیم نمی توانیم قدم مثبتی در جهت تغییر نقش خودمان برداریم زیرا انظر ما مشخص است کسی که باید تغییر کند همسرمان است در صورتی که در مقاله های قبلی گفته ایم بر اساس روانشناسی امید ما باید کنترل درونی اشته باشیم نمی توانیم کسی را مجبور به تغییر کنیم زمانی که خودمان تغییر کنیم همسر و دیگران نیز تغییر می کنند.
اگر شوهری دارید که اغلب اوقات انتقادات شما را نادیده می گیرد و بیشتر تمرکزش روی محاسن و نکات مثبت شماست به احتمال زیاد بخت با شما یار است یا او با تئوری انتخاب آشنا هستند یا با قانون جذب .عادت به انتقاد و عیب جویی در هر رابطه ای خطرناک است.اگر قرار باشد تنها یک نکته ی مفید از این مقاله یادبگیرید خوب است بدانید هیچ کس از رابطه ای که دائم انتقاد در عوض تحسین انتقاد بشنود جان سالم به در نمی برد.شما می توانید به جای انتقاد اول خودتان را تغییر دهید و توجه و تمرکزتان بر روی نکات مثبت همسرتان باشد اینگونه هر عملی انجام دهید از سر حس خوب است و منجر به اتفاق قشنگتری در زندگی زناشویی شما می شود.
انتقاد و بیان خواسته ها به طور سلیس و روان :
این روز ها مادران به دخترانشان نصیحت یمی کنند که حرفشان را نخورند و هرگونه احساس خود را ابراز کنند .حرف دل را زدن به روش های مختلف می تواند انجام کیرد .یکی از چالش های بزرگ ازدواج ،ابراز موثق عقاید و احساسات بدون قضاوت و پرخاش به طرف مقابل است .(من میدانم که تو بستنی وانیلی دوست داری اما من بستنی شکلاتی را ترجیح می دهم.)اما اگر با همسری پرخاش جو یا موضوعی حساس سروکار داشته باشید موضوع دیگر آنقدر ها هم ساده نیست.صحبت کردن از جانب خودتان (نه همسرتان)می تواند از گفت و گویی که احتمال می رود به فوران خشم منجر شود جلوگیری کند.این طرز صحبت کردن با جملاتی چون:من فکر می کنم،من احساس می کنم،من می ترسم …،شروع می شود .
بکوشید از جانب خود صحبت کنید با لحنی ملایم عاری از انتقاد و ملامت وبگویید موضوع درباره ی شماست نه همسرتان وموید این نکته است که طرف مقابل مسوول احساسات و واکنش های شما نیست .به یاد داشته باشید که صحبت کردن از جانب خود شامل چهار ضابطه است :-لحن ملایم-عاری بودن از ملامت و انتقاد-فراغت طرف مقابل از مسئولیت احساسات و واکنش های شما -اینکه موضوع صحبت به شما مربوط می شود ،نه به همسرتان.
هرگونه صحبت از جانب طرف مقابل (تو سلطه گر هستی )را می توان به سمت صحبت از جانب خود تغییر داد .(من نیاز دارم این کار بخصوصو را شخصا انجام دهم.)به خاطر بسپارید که تغییر قانون امر ونهی تنها بخشی از این چالش به شمار می آید و بخش دیگر آن ،نرم صحبت کردن است .لحن تند وواکنشی تاثیر تمامی صحبت هایی را که هنوز از جانب خود اظهار کرده اید از بین می برد بنابراین تمام زمانی که نوز آرام نگرفته اید ،دندان روی جگر بگذارید.
بدون تحقیر انتقاد کنید
وقتی از اینکه گوش شنوا پیدا نمی کنیم خشمگین هستیم ،ناخودآگاهانه به انواع و اقسام تحقیر متوسل می شویم.(تو گفتی آشپزخونه را تمیز می کنی و من توقع دارم این کار را انجام میدهی .)گاهی از این هم فراتر می رویم و به آن عمومیت می دهیم :(وقتی می گویی کاری را انجام می دهی ،چشمم آب نمی خورد که آن را به آخر برسانی.)شاید برچسب(چه آدم بی احساسی هستی ) را هم برای تحکیم موضع خود به همرا تشخیص درمانی (تو دچار خودشیفتگی هستی)و آوردن یکی دو شاهد دیگر(از جمله :درمانگر من گفته بود تو منفعل و پر خاش جو هستی )را چاشنی حرف هایمان کنیم و همچنان موضوع را ادامه بدهیم (شاید خیال می کنی من مادرت هستم ،اما من قرار نیست به جای او کلفتی تو را بکنم.)و به او گوشزد کنیم که به روان درمانی نیاز دارد و این مطالب را با لحنی آمیخته بع ملامت و نصیحت و تکبر ابراز کنیم .جای تعجب نیست اگر شریک زندگی مان از واکنش ما استقبال نکند.
در مقام قیاس انتقاد سازنده خواهان سازگاری و رفتار های خاصی است که شریک زندگی شما را به تغییر تشویق می کند وبر اعمال تکیه دارد نه قضاوت درباره ی شخصیت .چنانچه همسر شما در مقابل لحن و رفتار خشن و آسیب پذیر باشد برخورد ملایم نقش حیاتی را ایفا می کند.چنانچه انسان ها بدون لحن تند و به آرامی حرف بزنند می توانند دشوارترین مطالب را عنوان کنند .گاهی مزه پراندن هم بی تاثیر نیست.
انتقاد سازنده بدین ترتیب است که به آرامی از همسرتان بخواهید وسایلش را در خانه پراکنده نکند به دلیل اینکه شلختگی می کند(حتی اگر حقیقت همین باشد.)بلکه به این دلیل که نظم و ترتیب برای شما اهمیت دارد.مشکل از جانب خود عنوان کنید (وقتی کیف و کت خود را روی کاناپه رها می کنی ناراحت می شوم.)و به او بگویید مطمعن هستید میلیون ها زن در دنیا وجود دارند که حاضرند ریخت و پاش شوهرشان را مع آوری کنند .سپس خاطر نشان کنید که حالات پرخاش جویانه ی شما ناشی از تشویش و اضطراب زیاد است و از او عذر خواهی کنید .در یک وقت مناسسب و جوی آرام همسر خود را به گفت وگو دعوت کنید یا با سبک های متفاوت یکدیگر آشنا شوید و از وقوع آهسته ای تغییرات در آغاز کار خوشحال باشید چون می توانید باقدردانی از همسرتان اورا در مسیر درست هدایت کنید از این ها گذشته شما نیز یک شبه نمی توانید به فردی تبدیل شوید که با ریخت و پاش مشکلی نداشته باشد شاید به این نتیجه برسید که روزی دوبار رفت وروب سراسر خانه از مرتب کردن ریخت و پاش های همسرتان ساده تر باشد .
کلام آخر:
به شما پیشنهاد می کنم درس اول محصول آموزش شخصیت شناسی را که به صورت رایگان روی سایت قرار گرفته است دانلود کرده و ببینید و نظرات خود را در بخش نظر ها باما به اشتراک بگذارید